Tomek w grobowcach faraon?w - Szklarski Alfred - Страница 11

Bez zadnych juz godnych uwagi zdarzen kontunuowano rejs: statek niebawem zaczal zblizac sie do Aleksandrii. Najpierw, z dala, ukazala sie latarnia morska, zalsnily w sloncu minarety meczetow, pozniej zobaczyli maszty stojacych w porcie okretow, wreszcie wynurzyl sie z morza plaski afrykanski lad i polozone na jego brzegu ogromne miasto, ozdobione rzedami wysmuklych palm daktylowych. Smuga stal na pokladzie razem z irlandzkim chlopcem.

– Moze przeplyniemy obok jednego z cudow swiata [37] , ruin slawnej latarni na wyspie Faros – mowil wlasnie.

– Cudow swiata? – pytajaco powtorzyl Patryk.

– Tak, siedem slawnych budowli starozytnych, z ktorych wiekszosc znajduje sie w Egipcie – wyjasnil angielski dyplomata, oparty o balustrade tuz obok nich.

– W Egipcie? Cudow swiata? – wciaz dziwil sie chlopiec.

– Rozne rejestry podaja piramidy, Doline Krolow, Kolosy Memnona, no i nasza latarnie – wyjasnial Anglik.

– Czy to pierwsza latarnia morska na swiecie?

– Tak. I to bardzo wysoka. Wedlug niektorych miala mierzyc az 180 metrow, inni mowia o 120. Jej swiatlo widac bylo z odleglosci 16 mil [38] .

– Kiedy zostala zbudowana? – chlopiec wydawal sie wyraznie zainteresowany.

– Wzniosl ja architekt Sostratos z Knidos pod koniec trzeciego wieku przed nasza era. Znajduje sie, jak juz wspomnialem, na wyspie Faros, polaczonej z wybrzezem stalym mostem wybudowanym na polecenie Aleksandra Wielkiego.

– Czy to ta latarnia, ktora widac? – probowal ustalic chlopiec.

– Nie. Ta jest nowa. Tamta, niestety, nie zachowala sie. Coz, tak bywa ze starymi rzeczami. Najwyzsze pietra zawalily sie gdzies w drugim wieku. Reszte przerobiono na meczet, ktory w czternastym wieku zniszczylo trzesienie ziemi.

– To ta wyspa nazywa sie “latarnia” [39] ? – pytal dalej Irlandczyk.

– Nie! Raczej odwrotnie. W jezyku angielskim uzyto nazwy wyspy na okreslenie specjalnych budowli sygnalizacyjnych dla zeglarzy. Podobnie zreszta jak w innych jezykach.

Tymczasem do burty przybila lodz z pilotem, ktory szczesliwie przeprowadzil parowiec do brzegu.

Do malego Patryka, jak niegdys do Tomka, usmiechala sie nie znana, wielka przygoda.