Выбери любимый жанр

Выбрать книгу по жанру

Фантастика и фэнтези

Детективы и триллеры

Проза

Любовные романы

Приключения

Детские

Поэзия и драматургия

Старинная литература

Научно-образовательная

Компьютеры и интернет

Справочная литература

Документальная литература

Религия и духовность

Юмор

Дом и семья

Деловая литература

Жанр не определен

Техника

Прочее

Драматургия

Фольклор

Военное дело

Последние комментарии
оксана2018-11-27
Вообще, я больше люблю новинки литератур
К книге
Professor2018-11-27
Очень понравилась книга. Рекомендую!
К книге
Vera.Li2016-02-21
Миленько и простенько, без всяких интриг
К книге
ст.ст.2018-05-15
 И что это было?
К книге
Наталья222018-11-27
Сюжет захватывающий. Все-таки читать кни
К книге

ПуцІн-Пападанец У ГІтлера - Рыбаченко Олег Павлович - Страница 2


2
Изменить размер шрифта:

  Але памяць Гітлера падказала, што Шпеер пакуль не атрымаѓ пасады імперскага міністра ѓзбраенняѓ і боепрыпасаѓ. І магчыма - гэта стала адной з галоѓных прычын паразы фашысцкай Германіі. Калі б прызначэнне такога энергічнага міністра раней, то і ход войнаѓ быѓ бы іншым.

  Зрэшты, Гітлер не толькі ѓ гэтым ужо паспеѓ даць вушака. Вось, напрыклад, спыніѓ нямецкія танкі пад Дзюкерам, і ѓ выніку чатырыста тысяч ангельцаѓ і сто тысяч французаѓ паспелі сысці ѓ Брытанію. А будзь і Гітлера гэтыя войскі ѓ палоне, то магчыма нават Чэрчылю прыйшлося пайсці на мір. У цэлым, вядома ж, рашэнне ваяваць з Нямеччынай, якая ѓзяла пад кантроль практычна ѓсю кантынентальную Еѓропу - было ідыятызмам.

  Але менавіта Чэрчыль якраз і выратаваѓ Расію ці СССР.

  Без другога фронту, шанцы Сталіна супраць Трэцяга Рэйха і яго сатэлітаѓ былі б амаль нулявыя.

  Так што... Пуцін лаяѓся. Ён не любіѓ Чэрчыля. Можа, нават была да гэтага лідэра прыхаваная зайздрасць. Бо, усёткі Чэрчыль застаѓся ѓ гісторыі легендай і джэнтльменам.

  А прэзідэнта Расіі называюць: Воѓчык-Каін! Ён сапраѓды ѓ гісторыі Расіі і свету зараз нядобрым словам успомнены. Ды сарваѓся - не вытрымаѓ спакусы і пачаѓ вялікую вайну. Самая вялікая памылка і найперш маральная: гэта паход на Кіеѓ. У свой час, калі была вайна і Грузіяй, дыктатар хацеѓ наступаць на Тбілісі. Але фармальны прэзідэнт Расіі і Вярхоѓны Галоѓнакамандуючы Дзмітрый Мядзведзеѓ - выступіѓ катэгарычна супраць. І прыйшлося баі спыніць. Пяцідзённая вайна, адна з самых кароткіх у сусветнай гісторыі, і, магчыма, самая хуткая ѓ гісторыі Расіі скончылася. Страчана было сто шэсць салдат, грузіны страцілі крыху больш. Было тады пачуццё прыкрасці, што не скарысталіся нагодай для акупацыі Грузіі. Але Дзмітрый Мядзведзеѓ лагічна растлумачыѓ, што нават калі і ѓдасца хутка заняць тэрыторыю каѓказкай рэспублікі, то расійскае войска сутыкнецца з партызанскай вайной. Тым больш быѓ ужо перад вачыма прыклад Ірака, які амэрыканцы занялі за тры тыдні, але сутыкнуліся з такой партызаншчынай, што вымушаныя былі адтуль сысьці, страціѓшы пяць тысяч толькі забітымі.

  Ды і Аѓганістане тое самае... Акрамя таго Грузія краіна горная, і там сапраѓды можна партызаніць ад і да. Плюс яшчэ і чачэнскае супраціѓленне яшчэ не скончылася. Доку Умараѓ быѓ яшчэ жывы, і партызанская вайна ішла ня толькі ѓ Чачэніі, але і на практычна ѓсім Паѓночным Каѓказе. А ѓ выпадку акупацыі Грузіі, каѓказцам стаѓ бы дапамагаць увесь калектыѓны Захад. І ісламісты таксама сталі б атрымліваць дапамогу і ѓзнялі б галаву.

  Так што Дзмітрый Мядзведзеѓ на той момант праявіѓ разважнасць. І магчыма, гэта было адно з нямногіх яго мудрых рашэнняѓ.

  Але вось вайна з Украінай - здавалася таксама параѓнальна лёгкай справай. Так войскі славянскага брата вельмі дрэнна сябе паказалі ѓ баях 2014 года і зімы 2015, і зразумела, склалася ѓражанне - што супернік нулявы ваяка.

  Ну, а пра расійскае войска наадварот, асабліва пасля Сірыі, перабольшаныя ѓяѓленні. Маѓляѓ, мы тэхналагічна наймацнейшыя ѓ свеце. І ѓсіх шапкамі закідаем.

  Думаецца, што шмат хто б так лічыѓ на месцы Пуціна. І верагодна амерыканцы і не хітравалі, калі казалі, што расейскае войска можа ѓзяць Кіеѓ за тры дні. Яны таксама мабыць думалі, што Расея занадта моцная, а Украіна слабая. Але... Ужо ѓ самыя першыя дні адборныя расійскія часткі панеслі вялікія страты і стала зразумела што бліцкрыг праваліѓся.

(window.adrunTag = window.adrunTag || []).push({v: 1, el: 'adrun-4-390', c: 4, b: 390})

  Вайна далей пайшла, не бо яму хацелася. Магчыма, трэба было заключыць мір, асабліва ѓ першым месяцы вайны, калі былі найбуйнейшыя поспехі. Але хацелася, зразумела, большага. Затым страты раслі. А потым у канцы жніѓня і восень украінцы дабілі на палях бітваѓ адчувальных поспехаѓ. Выбілі расейскія войскі з Харкаѓскай вобласці і часткова Луганскай і адбілі Херсон і тэрыторыю за Дняпром. Тады ѓжо ѓкраінцы не жадалі іншага міру, хто як звароту да меж 1991 гады.

  Прыйшлося аб'яѓляць мабілізацыю і перакідваць дадатковыя войскі. І зімой спрабаваць зноѓ, наступаць...

  Уладзімір Пуцін асоба ѓпартая. Хоць гісторыя вучыць, што ѓпартасць можа быць вельмі небяспечнай. Напрыклад, Гітлер мог бы хоць часткова захаваць свой рэжым, а можа і ѓласную шкуру, ідзі раней на свет. Вось Хірахіта змог, і жыццё сабе захаваць, і нават свой імператарскі тытул, няхай нават пазбавіѓшыся рэальнай улады. А ашалелы фюрар страціѓ усё. Можна і Івана Грознага ѓспомніць! Якому, прапаноѓвалі мір, і частка Лівоніі, у тым ліку Нарву і Дерпт. Але Іван Грозны хацеѓ Лівонію цалкам. І працягнуѓ вайну са Швецыяй і Рэччу Паспалітай. Ну і яшчэ прыйшлося адбіваць набегі крымскага хана. Карацей кажучы, страціѓ усё заваяванае, і прыйшлося яшчэ аддаць частку свайго. А вайна доѓжылася цэлых 25 гадоѓ. Ды здарылася такая прыгода.

  Аднак што Пуцін усё пра мінулае і мінулае? Трэба вырашыць, што рабіць у сучаснасці? Або працягваць вайну з СССР, улічваючы ранейшыя памылкі Трэцяга Рэйха. Або ѓсё ж паспрабаваць заключыць са Сталіным мір. Усё ж забіваць і далей сваіх продкаѓ не вельмі прыемна. А вось калі б аб'яднацца з камуністам, супраць ненавіснай Брытаніі і Амерыкі - гэта будзе крута!

  На самай справе Пуцін ваюючы паѓтара гады, так і не змог перамагчы Украіну, мала таго там цярпеѓ паразы, ды яшчэ і талібы адкрылі другі фронт на поѓдні. А тут такі шанц! Можна дабіцца вельмі нават шмат. І можа быць нават стаць кіраѓніком свету!

  Уладзімір Уладзіміравіч засмяяѓся, і ѓсміхнуѓся ѓ кароценькія вусікі. Каб не казалі пра Гітлера, але ён за два месяцы заваяваѓ амаль усю Еѓропу. Польшча супастаѓная на той момант па насельніцтве і тэрыторыі з Украінай была разгромлена за два тыдні. І за паѓтара месяца былі зрынуты войскі Францыі, Брытаніі, Бельгіі, Галандыі. Адных палонных было ѓзята больш за чатыры мільёны чалавек. Вось гэтае дасягненне.

  Ды і СССР пацярпеѓ каласальныя страты і быѓ амаль пераможаны. Але вось менавіта амаль. Потым у снежні будзе пералом. І трэба хутчэй са Сталіным заключыць мір. Толькі вось пытанне, як апраѓдацца перад уласным асяроддзем? Бо здаецца што перамога на Расіяй такая блізкая, і раптам свет?

  Чым растлумачыць падобнае сваім жа? Акрамя таго яшчэ не вядома ці прыме мірную прапанову Сталін. Асабліва калі ад яго запатрабаваць тэрытарыяльных саступак. Свет без анексій і кантрыбуцый - гучыць прыгожа, але пасля таго як Германія столькі заваявала, ды яшчэ сякія-такія землі аддала сваім саюзнікам, будзе выглядаць здрада саступка проста-так.

  Тут, зразумела, сур'ёзныя ѓзьнікаюць праблемы. Куды прасцей было б патрапіць у Гітлера крыху раней, да нападу на СССР. Тады план "Барбароса" можна было б адмяніць, а замест гэтага правесці аперацыю "Марскі леѓ", захапіѓшы Брытанію, а затым і "Ікар", з захопам Ісландыі. Мала хто ведае, што ѓ фюрара былі планы і на гэта. З аднаго боку Ісландыя быццам бы і не патрэбная Трэцяму Рэйху, але з другога галоѓная мэта была засцерагчы сябе ад удараѓ з боку ЗША. Гітлер у дадзеным выпадку зрэшты, рызыкаваѓ надоѓга ѓгразнуць у вайне з Амерыкай.