ΓΚΟΥΛΙΒΕΡ ΚΑΙ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΤΩΝ ΚΟΡΙΤΣΙΩΝ - Рыбаченко Олег Павлович - Страница 6

  Και το στήθος κάθε ομορφιάς είναι απλά υπέροχο. Λοιπόν, όπως με τέτοια κορίτσια, αλλά όχι να φλερτάρουν.

  Ο Γκιούλιβερ κοίταξε την βισκοντέσα που περπατούσε δίπλα του και παρατήρησε:

  Θα ήσουν καλύτερα ως ενήλικας!

  Το κορίτσι γέλασε και απάντησε:

  - Τι ήταν πίσω, κοίτα τριγύρω,

  Γνωρίστε τον εαυτό σας ως παιδί, μην ντρέπεστε

  Θα βοηθήσω που πολλά χρόνια, πέταξα, έτρεξα,

  Χαμογέλα Γκιούλιβερ, χαμόγελο!

  Το αγόρι-καπετάνιο έκλεισε το μάτι στο κορίτσι, που, παρά την αρχοντική της γέννηση, κούμπωσε τα γυμνά, χαριτωμένα πόδια της στις κοφτερές πέτρες του δρόμου.

  Και, φυσικά, φαινόταν - λίγο δροσερή. Τόσο πλούσια και κομψά ντυμένη, και τα πόδια της κοπέλας είναι γυμνά, σαν να ήταν ζητιάνα.

  Ωστόσο, ο Γκιούλιβερ παρατήρησε:

  - Για παιδί είσαι καταπληκτικός!

  Η βισκόνη χτύπησε το γυμνό της πόδι για πολλοστή φορά και γρύλισε:

  - Τα κομπλιμέντα σου αγόρι με σορτς δεν αξίζουν τίποτα! Οπότε από αυτό δεν μπορώ να πάρω συγκεκριμένα χρήματα!

  Το αγοράκι έγνεψε καταφατικά.

  - Αλίμονο! Όλοι έχουν προβλήματα με τα χρήματα!

  Η κοπέλα τσίριξε εκνευρισμένη και η γυμνή, στρογγυλή φτέρνα της πήρε και συνέτριψε το βότσαλο, χτυπώντας το με τόση δύναμη. Είναι ακόμη περίεργο ότι τόση δύναμη μπορεί να έχει ένα παιδί, ακόμα και το ωραίο φύλο. Αυτή είναι μια ομορφιά - υπέροχη!

  Και η βισκοντέσα τσίριξε:

  - Τραγούδα ένα λουλούδι, μην ντρέπεσαι!

  Ο Γκιούλιβερ, με προφανή έκπληξη, ρώτησε:

  - Τι να τραγουδήσω;

  Η κοπέλα δήλωσε αποφασιστικά, θυμωμένη χτυπώντας για άλλη μια φορά το γυμνό, μαυρισμένο πόδι της, ελαφρώς σκληρυμένο από το πολύ περπάτημα ξυπόλητη:

  - Για την αγάπη, φυσικά! Τι άλλο να τραγουδήσω!

  Το αγόρι-καπετάνιο έγνεψε καταφατικά και τραγούδησε με φανερή ευχαρίστηση, τραγουδώντας με την ηχηρή, αγορίστικη φωνή του:

  Η φαντασία μου χτύπησε

  Όλα έγιναν φωτεινά, σαν τον Οκτώβριο!

  Και βάζουμε το πιρούνι στα πλευρά του κακού δαίμονα,

  Και θα είναι τόσο όμορφο στη Γη!

  Τέτοια αστέρια στο σύμπαν μας -

(window.adrunTag = window.adrunTag || []).push({v: 1, el: 'adrun-4-390', c: 4, b: 390})

  Άλλα είναι ρουμπίνια και άλλα διαμάντια!

  Συλλέγουμε φόρο τιμής από τους κακούς -

  Ένα χτύπημα σαν σφυρί και όχι στο φρύδι, αλλά στο μάτι!

  Βιτρίνες όπου κβάζαρ

  Ο λαμπερός ιππόδρομος αστράφτει!

  Υπάρχουν ανοιχτές πληγές στην ψυχή μου -

  Σαν να είχε γίνει μεγάλο πογκρόμ μέσα!

  Μπούκλα σαν μπούκλες κομήτη,

  Γυαλάδα προβάτων - λάμπει ο γαλαξίας!

  Περί αθάνατων πράξεων που τραγουδιούνται,

  Ο Φρους να είναι για πάντα σε δόξα!

  Τι μπορεί να κάνει ένας λυπημένος;

  Απλά αφήστε ένα δάκρυ από τα μπλε μάτια...

  Όταν όλα γύρω είναι γκρίζα, είναι αηδιαστικό,

  Όταν περιμένεις καταιγίδα τον Ιούνιο με ελπίδα.

  Τεντώστε τα δύστυχα χείλη με ένα χαμόγελο -

  Καταλάβετε ότι ο κόσμος δεν είναι ένα μούρο στο δάσος.

  Κορίτσι αμέσως, σου έβαλε τα δόντια,

  Θα κάνει το όνειρό σας πραγματικότητα!

  Έτσι ο νεαρός πολεμιστής πήρε και τραγούδησε. Και φαινόταν εξαιρετικά όμορφο και κάτι παραπάνω από υπέροχο.

  Η Viscountess παρατήρησε:

  - Μπορείτε να τραγουδήσετε καλά! Μπορείτε όμως να δημιουργήσετε κάτι πιο σοβαρό;

  Ο Γκιούλιβερ είπε με ταπεινό ύφος:

  - Και τι πιο σοβαρό από τραγούδια;

  Η κοπέλα έβγαλε τη γλώσσα της και απάντησε:

  - Κάτι που φέρνει χαρά και συν ακόμη και υγεία!

  Ο καπετάνιος πήδηξε πάνω κάτω σαν λαγός και τραγούδησε:

  Είσαι η μεγάλη μου πατρίδα,

  Οι πόλεμοι του τσουνάμι έριξαν βίαια -