Gulliver Et Exercitus Puellarum - Рыбаченко Олег Павлович - Страница 9

  Mundus mutatur;

  vita terminos

  Periturus es

  Patriam et!

  Nullae optiones

  Sphaera El Gilet

  Ad mundum ubi tenebrae et glacies

  Aperiam vestibulum!

  Elf sanguis in phylacterium

  In Nocte Conjunctionis, Deimos effundet.

  Malum, invidia, timor et dolus

  in hunc mundum perducet cum illo.

  Elf sanguis in phylacterium

  In Nocte Conjunctionis, Deimos effundet.

  Malum, invidia, timor et dolus

  in hunc mundum perducet cum illo.

  Mundus tuus meus est

  Clavem habeo ad eam!

  Ego vobis requiem eternam providebo!

  Sic cantant puellae, quae videntur elves esse, sed quodammodo homines similiores. Nimis formosa est. et valde muscularis cum corporibus et figuris.

  Orci puellae similis esse non prohibere. Occursus rabie foetida ursorum ictibus gladiorum, fustium ac securium.

  Puellae etiam in mento orcis nudis calcibus puniceis ope pulsant.

  Venenatis etiam acus letalibus nudis digitis proiecerunt.

  Orci ceciderunt, et mortui sunt.

  Vicecomitissa Gulliver quaesivit;

  Vidistine unquam tam vividam exercitatus inter pulchritudinem et turpitudinem?

  Puer ridens tribunus respondit;

  - Certe non! Mirabile est!

  Adnuit et ipsa nudo pede excidit letalem vim, et grenade perniciosissimam. in arcum volavit, et in densum orcorum densitatem, eos in diversa dispersa, concrepuit.

  Gulliver squeaked:

  - Perfectus es, a risu ad gestus! Sed scis tasque cum pedibus tuis frigidum et insolitum esse!

  Vicecomitissa giggled et notavit;

  Ita veneranda sunt crura mea! Et nobiles milites nudam et roseam plantam osculabantur. Praesertim cum id faciunt dryadales. At si orci calcanea lambunt, abominabile est!

(window.adrunTag = window.adrunTag || []).push({v: 1, el: 'adrun-4-390', c: 4, b: 390})

  Hic puellae coccineas pectoris papillas exponunt, bras exuunt. Et quomodo capient eam, et fulmine letali percutientur. Et ores comburent, et pelles eorum fumigant et char. Atque haec animalia terribiliter rugiunt.

  Puellae autem eam capient et nudos digitos in ore suo ponent. et quomodo inflat. Sibilus obstrepentis auditur: multi corvi circum volitantes, quasi fustem in capite accipiunt. Ac simul etiam praecordia et cruditates habent. Attonitique cadunt, rostrisque vacillant capita in orc ursos.

  Monstraque frangunt capita, et versicolori sanguine spargunt veneni.

  Gulliver mirum notavit;

  - Est valde frigus et mirabile! Possumus dicere - ultrastellar !

  Nobilis adnuit puella.

  - Ita, mi puer! Valde venustum est! Sed ne sis otiosus. Et tu orcis cum interfectore fluctus ferire!

  Gulliver cum gemitu respondit, puerilia, licet musculari, humeros allevans;

  - Non facilis res est!

  et puer pisum in aerem proiecit et exstinctus est. Quae volavit, utque in orcos cellae, urere et volare altius in aerem cogens. Et illuc versas.

  Dicebat vicecomitissa;

  - Hoc tempus bene abiecisti! Bene, fortasse aliquid aliud monstrare potes!

  Et iterum, ut synchrone puellas formosas, de rubinis suis papillas educet et fulmine tundet. Et ex umbilicis pulsari. Et illae tam perniciosae sunt ut orces vivae exurantur et destruantur per millia.

  Gulliver notavit se iterum nudo et puerili pede iniecisse sarcinam mortis explosivam;

  - Dicamus modo magnum est!

  Dicebat vicecomitissa;

  - Nunc tempus est tibi cantare! Bene, timidus non sit, multum etiam adiuvabit.

  Gulliver adnuit et magno studio cecinit;

  Patriae heroes sumus;

  Nati sunt sub signo mensis Novembris...

  Nolo nos vitam elf poenitere;

  Rex rubeo vexillo gloriari!

  Pugnare difficile amamus et scimus;

  Orksists studiose abrumpunt cornua ...