Gulliver Et Exercitus Puellarum - Рыбаченко Олег Павлович - Страница 5

  - Iustum est! Sed tamen mulieres amoenitatem suam amittunt cum maior quam triginta quinque sunt, et viri cum maior quam quindecim spectant! Discrimen notabile hic!

  Dixit princeps:

  - Placet mihi pulchritudo teenage puerorum ad laternam! Summa est, quod feminae pulchrae sunt, ac potissimum, amantes et dolor!

  Puella risit et respondit:

  - SIC! Pulchritudo sane bona est, et quidem pulchra, sed mens quoque refert!

  Gulliver cecinit:

  Sed quid,

  Impossibile est in mente vivere!

  Sed quid,

  Non potes credere quis!

  Sed quid,

  Primus sum grader!

  Sed quid,

  Ego omni tempore ineptias loquentes!

  Sed quid,

  Vita nos nihil docet!

  Sed quid,

  Homines muti sunt, ego non intellego!

  Sed quid!

  Sed quid!

  Respondit puella vicecomitissa confidenter;

  - Caput brassicae!

  Bellator formosa puellas in primos offenderunt, ororum etiam parvam partem. statim pulchri- tudines cessaverunt. Nuda, excidit crura, coepit evellere amenta et tympana balistarum vertere.

  Valde bellus et parum pudici puellae in bikinis hic sunt qui cum paene sine vestibus pugnant et fas est dicere solum amabilem. Et homines, si eas videant, genuflectent et osculantur nudos, roseos, leviter coagulatos, sed hoc etiam suavius et seductius olfaciunt odorem corporum sanarum ac fortium puellarum cum magno fervore et passione.

  Hic sagittae et balistae fulmina in alto arcu volitabant, et orcos fodiebant, eos sagittas iactabant, sicut ericius acus. et valde gravem spectavit.

  Et tales puellae hic sunt simpliciter magnae et unicae venustatis, et musculi eorum validissimi sunt, et simul spectant pulchrae.

  Itaque prima pars orcorum exstincta est, et puellae magnificae vulnus non acceperunt.

  Gulliver - hic puer aeternus nudum pedem impressit et cantavit;

  - Puellae tibi magnae sunt;

  Justi supermen...

  Nos plantabis cucumeres

(window.adrunTag = window.adrunTag || []).push({v: 1, el: 'adrun-4-390', c: 4, b: 390})

  et modum nesciens!

  Vicecomitissa nictavit sibi simile et expressit;

  - Pactum tuum, princeps meus;

  Potes videre in frusta comminuti...

  Abi, puer, nimium ebrius es

  Et tunc incurres, inspicies, incurret!

  Ibant puellae, venustae figuratae, aeneae a sole, et adsuete lenociniis cruribus.

  Et omnis pulchritudinis ubera iusta sunt. Ac talibus puellis non amas.

  Gulliver spectavit puellam vicecomitissae quae iuxta se ambulabat et animadvertit;

  Melior esses quam adultus!

  Puella risit et respondit:

  - Quae retro erant, circumspice;

  cognosce te hædum, ne confundaris

  multum annis advolavit, volavit, currebat;

  Risus Gulliver, risus!

  Connivuit puer tribunus puellae, quae, spreto nobilitate, nudum et venustum pedes in acuto viae lapidibus impressit.

  Et quidem respexit - modicum frigus. Tam laute et lepide vestita, et puellae crura nudae sunt tanquam mendicae.

  Sed dicebat Gulliver:

  - Pro puero mirabilis es!

  Vicecomitissa nudum pedem pro umptedecimo impressit et fremuit;

  - Pueri blanditiae tuae in brevibus nihil valent! Itaque ab hoc non possum certas pecunias accipere!

  Adnuit puerulus.

  - Vae! Quisque pecunias difficultates habet!

  Striduit in molestia puella, et nudam, calcem rotundam arripuit, et lapillum comminuit, tanta vi percutiens. Mirum est etiam quod tanta virtus potest esse in puero, et etiam in sexu pulcro. Haec est forma - magna!

  Et vicecomitissa stridit;

  - Florem cantate, ne pudeat!

  Gulliver, cum mirum videretur, quaesivit;

  - Quid canere?

  Puella constanter professa est, iterum irata, nudam, sient crus, leviter obduratum, ex diu nudis pedibus incedens;

  - De amore scilicet! Quid aliud cantare?