Нябожчыкава люстра (на белорусском языке) - Кристи Агата - Страница 21

Гэта была мальба - не пытанне.

Пуаро схiлiў галаву.

- Нiхто не даведаецца пра гэта ад мяне!

Мiс Лiнгард цiха сказала:

- Дзякуй вам.

* * *

Пазней, калi палiцыя прыйшла i пайшла, Пуаро знайшоў Рут Лэйк з мужам у садзе.

Яна сказала з выклiкам:

- Вы сапраўды думалi, што я зрабiла гэта, мiстэр Пуаро?

- Я ведаў, мадам, што вы не маглi зрабiць гэтага, ведаў, дзякуючы астрам.

- Астрам? Не разумею.

- Мадам, там былi чатыры сляды i ўсе толькi на бардзюры. Але калi б вы рвалi кветкi, там было б намнога болей. Значыцца, памiж вашым першым вiзiтам i другiм нехта загроб усе тыя сляды. Гэта магло быць зроблена толькi вiнаватым, i раз вашы сляды не былi знiшчаны, вы не былi вiнаватыя. З вас аўтаматычна спадала падазрэнне.

Твар Рут пасвятлеў.

- О, я разумею. Ведаеце, напэўна, гэта жахлiва, але мне нават шкада гэтай беднай жанчыны. Урэшце, яна згадзiлася хутчэй сама прызнацца, чым дазволiць арыштаваць мяне, - цi, ва ўсякiм разе, так яна думала. Гэта нават даволi высакародна. Страшна падумаць што яна стане перад судом як забойца.

Пуаро мякка сказаў:

- Не хвалюйцеся. Да гэтага не дойдзе. Доктар гаворыць, што ў яе вельмi кепска з сэрцам. Не шмат тыдняў яна пражыве.

- Добра, што будзе так. - Рут сарвала восеньскi крокус i бестурботна прытулiла яго да шчакi.

- Бедная жанчына, i чаму яна гэта зрабiла...