H?lfdanar saga Eysteinssonar - Эпосы, легенды и сказания - Страница 8

?at var einn dag ? j?lum, at menn l?ku knattleik fyrir konunginum. Hann sat ? st?li, en drottningin ? ??rum. Gr?marnir v?ru at leikunum, ok gat engi leikit til jafns vi? inn st?rra Gr?m nema H?lfdan konungsson. Aldri h?f?u Gr?mar talat or? vi? drottninguna ? ?eim vetri. Einu sinni sl? Gr?mr inn ellri ?t knettinum, ok ?tti Gr?mr yngri at s?kja. Kn?ttrinn rann allt upp undir st?l drottningar. Gr?mr gruflar eptir knettinum, en ?? hann r?ttist upp, tala?i hann nokkur or? ? eyra drottningunni, en h?n br? nokkut lit vi?.

? m?ti dagver?ardrykkju gafst upp leikrinn. T?ku menn ?? til drykkju. Konungr veitti kappsamliga um daginn, ok fell hverr ma?r sofinn ni?r ? s?nu s?ti, s? sem eigi f?r?i sik sj?lfr til s?ngr. Konungr drakk lengi um kveldit. Drottning sat hj? honum. Konungr spur?i hana, hvat Gr?mr hef?i talat vi? hana, en h?n kve?st eigi hafa hent rei?ur ? ?v?. Konungr sag?i, at h?n vildi flestar sagnir hj? s?r geyma ok um f?tt s?r v?sbending gera. Drottning ba? hann vera sem varastan um sik. Gekk h?n ?? burt. Gr?mar v?ru ?? sofna?ir.

Gekk ?? konungr at sofa ok H?lfdan, sonr hans, me? honum. En er ?eir k?mu til skemmunnar, var drottning eigi ?ar. Konungr lag?ist ni?r ? s?ngina ? kl??um s?num ok lag?i sver? sitt fyrir framan sik. Herbergissveinarnir dr?gu upp skri?lj?sin, en H?lfdan gekk inn ? h?ll, ok l?gu Gr?mar ?ar ok sv?fu. H?lfdan s?, at inn minni Gr?mr haf?i dregit af sinn gl?fann, ok var h?ndin ber. Enga mannsh?nd ??ttist hann sl?ka s?t hafa fyrir fegr?ar sakir. ?ar fylgdi me? gull sv? v?nt, at eigi ??ttist hann s?t hafa anna? sl?kt, mest sakir steins ?ess, sem ? ?v? var, ok hann skildi eigi, hverrar n?tt?ru hann var. Hann lokkar n? gullit af fingrinum ok l?t ? gl?fann, en s??an ba? hann draga upp lj?sin, ok settist hann ni?r hj? Gr?munum. Var ?? myrkt it ne?ra ? h?llinni. Hann helt ? gl?fanum ? hendi s?r.

Skj?tt fell svefn ? hann, en vakna?i vi? ?at, at lj?sin v?ru slokkin, en Gr?mr inn minni vatt upp lj?si fyrir augu honum sv? bj?rtu, at hann ?oldi eigi ? m?ti sj?, ok greip af honum gl?fann ok m?lti s??an: «Eptir ?essari hendi, gulli ok gl?fa skaltu leita ok ?reyja ok aldri n??ir f?, fyrr en s? leggr jafnviljugr aptr ? ?inn l?fa, sem n? t?k ? burtu.»

En s??an snarar hann lj?sinu til ?eira dyranna, sem skemmra var til, en hleypr til hinna sj?lfr, sem lengra var til, ok ?ar ?t.